Antyestetyzm figury ludzkiej we współczesnej rzeźbie - seria Urojenia / Anti-aestheticism of human figure in contemporary sculpture - Delusions series

Antyestetyzm jest pojęciem, które mimo wielu, odrębnych definicji, stało się dla mnie ważnym punktem wyjściowym. Poszukiwania moje zawęziłem do działań w obrębie figury ludzkiej - próbując jednocześnie powiązać między innymi dążenie do abstrakcji, negatywny odbiór emocjonalny, czy nawet typowy dla polskiej literatury Turpizm. Jednak najważniejszym motywem dla mnie jest to, w jaki sposób nieuchwytne, lecz negatywne emocje znalazły odzwierciedlenie w materialnym charakterze rzeźby. Część artystyczną prac tworzy więc zestaw obiektów ceramicznych i fotografii Urojenia, bazujących na figurze ludzkiej, będących raczej moją własną rekonfiguracją ciała, niż bezpośrednim jego przedstawieniem. Są one po części uosobieniem zaburzeń depresyjnych, które z jednej strony wpływają na komfort dnia codziennego, ale z drugiej strony dzięki tak specyficznemu ich odczuwaniu stają się niemalże literacką inspiracją. Każda, uciążliwa myśl jest w końcu jak pasożyt, który karmi się tym, co pozytywne. Pozostawia nas jednak pełnych pustki i braku nadziei.

Anti-aestheticism is the concept that, even though it has plenty of definitions, became an important point of my artistic practice. I narrowed down my research to the human figure - at the same time trying to link it with the tendency to abstraction, negative emotional response, or typical for Polish literature Turpism. Nevertheless, the main motif is that elusive, but negative emotions found their way to be depicted in material characteristics of sculpture. Artistic part of the doctoral thesis is the set of ceramic objects and photographs called Delusions, based on the human figure; being the reconfiguration of the body rather than the straight-forward depiction. Those objects are personifying depressive disorders; on the one hand they are influencing the comfort of every day, on the other hand this specific way of experiencing them became almost the literary inspiration. Every single intrusive thought is almost like a parasite, that feeds on what is positive. It’s leaving us with a sense of emptiness and lack of hope.